Met deze suite in drie delen gebaseerd op de teksten uit de zigeunervolkpoëzie herdenken wij een vergeten holocaust - de nazi-vervolging van zigeuners. Het is niet bekend hoeveel Europese zigeuners in de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord. Geschat wordt tussen de 500.000 en 1.000.000.
In Nederland begon de jacht op de zigeuners al in de jaren dertig van de vorige eeuw. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren Nederlandse burgers niet te beroerd om zigeuners bij de Duitsers aan te geven. In mei 1944 pakte de Nederlandse politie honderden zigeuners op. Mannen, vrouwen en kinderen werden onder bewaking van Nederlandse agenten naar Westerbork gevoerd en vervolgens op transport gesteld naar Auschwitz. Van hen keerden er dertig overlevenden naar Nederland terug.
Na de oorlog is het onrecht dat hen is aangedaan nooit erkend. Voor de deportatie van de Nederlandse zigeuners is nooit iemand gestraft en voor de bezittingen die zij zijn kwijtgeraakt, hebben ze nooit compensatie ontvangen.
De Servische componist Vojislav Kostic (1931) heeft de drie satirische en melancholische zigeunergedichten op een geestige en pikante muzikale manier getoonzet:
1. De zigeuner en de slang
2. Het meisje en de roos
3. Misefa's smarten
De stemgroepen vertegenwoordigen de personen in de daloog. De eerste twee gedichten gaan over het liefdesverlangen en het deerde gedicht is een humoristisch kluchtspel over een overspelige zigeunerin.