Henriëtte Bosmans (1895-1952) schreef Nuit Calme voor cello en piano in 1926. Het stuk maakt deel uit van Drie Impressions voor cello en piano, die zijn opgedragen aan Gérard Hekking, die van 1904 tot 1919 eerste cellist van het Concertgebouworkest was. Nuit Calme is qua harmonisatie en zinsbouw verwant aan de muziek van Gabriel Fauré.

Henriëtte Bosmans werd geboren in 1895 in Amsterdam in een zeer muzikaal gezin. Haar vader was cellist, haar moeder pianiste. Doordat haar vader vroeg overleed en haar moeder als pianodocente aan het Amsterdamse conservatorium het gezin van onderhoud moest voorzien, was Henriëtte voor haar muzikale opleiding voornamelijk aangewezen op privé-onderwijs van haar moeder. Door de contacten van haar moeder kwam zij al vroeg in aanraking met bekende Nederlandse en buitenlandse musici.

Daarnaast had zij onder andere les gehad van Willem Pijper en Cornelis Dopper. Haar eerste werken zijn geschreven in een laat-romantische stijl. Later ging zij, mede onder invloed van Pijper, moderner componeren. Directe zeggingskracht en een ernstige ondertoon kenmerken haar werk: ze zocht naar eenvoud, echtheid en emotionele zuiverheid. Ze schreef concertwerken, kamermuziek en liederen.

In de oorlog moest zij als half-joodse haar openbare muzikale activiteiten stopzetten. Zowel voor als na de oorlog had zij als pianiste een uitgebreide concertpraktijk. In de naoorlogse jaren profileerde zij zich ook in de muziekjournalistiek. Ze heeft geen leerlingen compositie gehad.